Kamp Amersfoort

Op de historische locatie van Kamp Amersfoort wordt de herinnering levend gehouden aan ca. 47.000 gevangenen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog ondergingen zij in dit concentratiekamp een mensonterend regime van honger, mishandeling, dwangarbeid en executies.

In het ondergrondse museum en op het gereconstrueerde binnenterrein leren de bezoekers over de geschiedenis van Kamp Amersfoort. Het museum belicht tien verschillende groepen gevangenen en biografieën, van zowel slachtoffers en daders. In de 100 interviews vertellen oud-gevangenen over het leven in het concentratiekamp.

Op het uitgestrekte buitenterrein zijn in het zogenaamde 'schuldig landschap' naoorlogse monumenten, grondsporen en originele overblijfselen zichtbaar.

De locaties op het buitenterrein kunnen zowel individueel als via publieksrondleidingen (op zaterdag en zondag en tijdens de schoolvakantie dinsdag t/m zondag om 11:30 en 14:00 uur, gratis in verband met een toegangsbewijs voor het museum) bezocht worden.

Van oorsprong was Kamp Amersfoort een kazerneterrein van het Nederlandse leger. Vanaf augustus 1941 werden er door de nazi’s verschillende groepen opgesloten, zoals verzetsstrijders, ontduikers van de Arbeitseinsatz, communisten, gijzelaars, (vermeende) criminelen zoals zwarthandelaren, slachtoffers van razzia’s, ca. 2.500 Joden, 271 Amerikaanse staatsburgers, 123 Jehovah’s getuigen en 100 Sovjet-krijgsgevangenen. 359 gevangenen tekenden onder dwang een contract als SS-Frontarbeiter en belandden zo aan het Oostfront. Leden van twee beroepsgroepen werden wegens collectief verzet opgesloten, ca. 400 politiemannen en ca. 300 artsen. Naar schatting driekwart van de gevangenen werd naar andere kampen doorgevoerd voor dwangarbeid, waarvan velen nooit zijn teruggekeerd