Landgoed Beerschoten, Houdringe en Panbos

Vijvers, beken en stuifzand
Vlakbij de stad Utrecht ligt landgoed Beerschoten. Met kronkelende vijvers, stromende beek, weiden met boomgroepen en oude lanen vormt het een aantrekkelijk wandelgebied. Het aangrenzende Houdringe bestaat uit bos en open grasland. Er staan eiken en beuken waarvan de stam een diameter heeft van meer dan een meter. Aan de rand van de stuifzandvlaktes in het Panbos ‘wandelen’ de bomen. De wind heeft het zand tussen de wortels weggestoven.

Beerschoten en Houdringe en het Panbos vormen een groot natuurgebied van 378 hectare. In het afwisselende parklandschap van Beerschoten en Houdringe komen veel vogelsoorten voor. De eeuwenoude bomen vormen een geschikt leefgebied voor diverse spechtensoorten, bosuil, eekhoorn, boommarter en vleermuizen als dwergvleermuis en grootoor. Voor deze laatste soorten is een verblijf ingericht in de oude ijskelder op Beerschoten. Op de droge, zandige terreindelen voelen konijnen zich thuis.

Stuivend zand

Het direct aan Beerschoten grenzende Panbos is een voormalig stuifzandlandschap. Hiervan resteert nog een aantal kleine zandvlaktes, maar het grootste deel van het gebied is begroeid met naaldbos. Karakteristiek voor het Panbos zijn de oude grove dennen die aan de rand van de zandvlaktes staan. Door de wind is het zand tussen de wortels weggestoven en is het wortelstelsel bloot komen te liggen. In een van deze dennen verblijft ’s winters een groep ransuilen. In het Panbos groeien enkele tientallen jeneverbesstruiken die bekend staan als specifieke pioniersplanten in stuifzandgebieden. Zandhagedis en vele insecten profiteren van de droge, en in de zomer warme, zandvlaktes.